W ostatnią środę lata, po dynamicznych rozważaniach nad kondycją słowa, które prowadzili licealiści podczas happeningu – przyszedł czas na wernisaż wystawy “Kiedy (z)raniona tożsamość spotyka sztukę”. Osadzona w poetyce granicy, teoretyzowana przez Dürera basteja stała się przestrzenią przemiany.
Słowa wdzięczności wobec wszystkich, którzy swoim zaangażowaniem przemieniają toksyczne frazy w pomagającą zdrowieć mowę, skierowała do przybyłych na wernisaż Maria Kozakowska – autorka projektu “Słowa na granicy zmian”.
Za przyjęcie zaproszenia do współtworzenia przestrzeni świadomego i wrażliwego słowa dziękowała Dyrektor Zamku Cieszyn Ewa Gołębiowska. Wyraziła ona nadzieję, że wystawa o zranionej tożsamości jest początkiem aktywnego współdziałania na rzecz przywracania miejsca osobom chorującym w społecznej przestrzeni.
Prezes Cieszyńskiego Stowarzyszenia Ochrony Zdrowia Psychicznego “Więź” Izabella Wodecka, zapewniła, że pokonywanie uprzedzeń i niesprawiedliwych sądów wyznacza profil organizacji, za jego twórcze wypełnienie dziękując organizatorce wystawy – Marii Kozakowskiej. Przypomniała również, że wystawa jest efektem współpracy osób po kryzysach psychicznych oraz licealistów i studentów Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Śląskiego, którzy wraz z wykładowcami uświetnili wernisaż swoją obecnością.
Głos zabrała także Lubomira Trojan z Zamku Cieszyn, która podkreśliła, że realizowana w ramach programu Narodowego Centrum Kultury wystawa, nie mogłaby się odbyć gdyby nie zaangażowanie pomysłodawczyni i kuratorki.
Maria Kozakowska odwołując się do inspirującej ekspozycję koncepcji Ervinga Goffmana, przypomniała, że kiedy mówi stereotyp, krzywda milczy. Przedstawiając założenia
i cele wystawy, która wszystkimi zmysłami pobudza do walki z mową nienawiści, wyraziła nadzieję, że objęte honorowym patronatem Burmistrza Cieszyna Pana Ryszarda Macury wydarzenie stanie się przyczynkiem do budowania wspólnoty zjednoczonej pragnieniem przezwyciężania stereotypów.
Naczelnik Wydziału Kultury Piotr Gruchel podziękował za zaangażowanie terapeutów, działaczy społecznych i wszystkich, którym na sercu leży los zdrowiejących. Wyraził on radość, że działania krzewiące pozytywne postawy wobec na co dzień pomijanych czy wręcz marginalizowanych, mogą połączyć ludzi o różnych doświadczeniach i wielu talentach.
Mamy nadzieję, że studiowanie rzeczywistości słowa dostarczyło wszystkim obecnym, nie tylko destygmatyzującej refleksji, ale też estetycznej satysfakcji. Dziękujemy, że mogliśmy razem otworzyć wszystkie zmysły na zdrowie psychiczne!
SŁOWA NA GRANICY ZMIAN 